آنالیزورهای تراکتورسازی در دام دست‌نشان

ساخت وبلاگ
مهندس حسن رشادی : در پایان هفته دوم لیگ برتر شانزدهم و در جاییکه صنعت نفت آبادان میزبان تیم پرمهره تراکتورسازی تبریز بود، همانطور که قابل پیش‌بینی همگان بود، مسابقه تحت تاثیر گرمای بسیار بالای هوا آغاز شد.

 

هر دو مربی تاکتیک‌هایی را برای نجات تیم خود در پایان هفته دوم اتخاذ کرده بودند و تیم جوان آبادانی با سیستم «چهار یک چهار یک» و با دو لوزی و اضافه کردن یک راس در جلوی خط دفاعی خود و با یک مهاجم هدف در جلوی خط میانی پا به میدان گذاشته بود؛ تاکتیکی که برای گل نخوردن و گرفتن نبض بازی بسیار عالی بود.

 اما در شبی که خط دفاعی طلائی‌پوشان ساعاتی پرفشار اما کم‌اشتباه را سپری کرد و بازیکن کره‌ای خود را در بهترین شرایط ممکن می‌دید خط میانی و بازیکن پست9 در زمان دریافتها بسیار بی‌دقت عمل کرده و اشتباهات زیادی داشتند.

آبادانی‌های لیگ برتر در لحظاتی که موفق به تغذیه مهاجم می‌شدند با بی‌دقتی خط حمله‌ی خود رسیدن به گل را سراب دیدند.

 در مقابل تیم تراکتورسازی تبریز- که تا قبل از بازی این ذهنیت وجود داشت خیلی روانتر بازی کند- با تراکم بازیکنان خط هافبک در میانه میدان سعی بر حاکمیت داشتن بر بازی داشت، که تا حدودی می‌شود تفکر قلعه‌نوعی را قابل تامل دانست.

اما از تیمی که پشت سر آن آنالیزورهای شناخته شده‌ای وجود دارد بعید بود که در تله دست‌نشان بیافتد.

دست‌نشان با در اختیار گذاشتن کانال‌های کناری و بستن راه نفوذ به منطقه خطر عملا تیم تبریزی را در دامی خسته‌کننده قرار داده بود.

 رفته‌رفته و هرچه از زمان مسابقه می‌گذشت توان بدنی تبریزی‌ها به تحلیل رفته و نوبت به اجرای پلان دوم از سوی نفت در دقایق پایانی بود که متاسفانه این تیم تحت تاثیر احساسات حاکم بر سکوها فرصتهای اندک اما خطرناک کسب‌شده را یکی پس از دیگری از دست داد.

بازی خسته‌کننده

در ارتباط با این بازی نسبتا خسته‌‎کننده این اعتقاد وجود دارد که تیم نفت با قرار دادن بازیکن کره‌ای خود در جلوی خط دفاعی تا حدودی توانسته بود حلقه اتصال خط دفاعی به خط میانی و هافبکهای طراح باشد، اما به نظر می‌رسید خط هافبک نفت -که می‌توانست با کمی دقت و دانستن قدر توپهای بدست آمده و تغذیه مناسب مهاجم هدف به گل نیز برسد- در دو صحنه این حرکت رفته رفته نزدیک به فاز آخر می‌شد اما در نهایت با بی‌دقتی مهاجم و عجله و سراسیمه‌گی آنها این فرصت‌ها نیز یکی یکی از بین رفت.

 این ضعف نیز به کادر مربیگری متوجه است که می‌بایست بازیکنان را به دانستن قدر لحظات تشویق کرده و راه‌حلی مناسب برای ادامه داشته باشد.

 در مقابل تیم پرمهره تبریزی و اصطلاحا کهکشانی این فصل که با کادری غیر قابل قیاس با اکثر تیم‌ها، پا به این مسابقه گذاشته بود، با تراکم بازیکنان خودی در خط میانی سعی بر گرفتن نبض بازی و حمله از جناحین بود.

 این تیم نیز در صحنه‌هایی بسیار خطرناک ظاهر شد که با آرایش قابل قبول نسبی خط دفاعی نفت و تجربه بالای حسن هوری و درخشش دروازه‌بان صنعت نفت، تراکتوری‌ها هر بار از رسیدن به گل ناکام ماندند.

در هر صورت انجام دو بازی آنهم در ابتدای فصل نمی‌تواند معیاری مناسب برای تحلیل و کسب دانش از سبک بازی و سنجش قدرت هیچ تیمی در لیگ باشد.

مهمتر اینکه بر همگان آشکار است با بضاعتی که صنعت نفت دارد، حداقل در کسب نتایج در هفته‌های نخستین تا حدودی قابل قبول عمل کرده و فقط گذر زمان است که می‌تواند معیار واقعی زردهای آبادان را نمایان سازد.

ایستگاه سوم و جدال با مدعی قهرمانی

بدون شک قبل از آغاز لیگ برتر امسال کارشناسان و اهالی فوتبال معیار توان هر تیم را در جذب مهره‌های شاخص در لیگ گذشته می‌دانستند، یکی از تیم‌هایی‌ که در خرید ستاره‌ها عملکرد خوبی داشت استقلال تهران بود.

استقلال با تغییرات بسیار سعی بر تبدیل نقاط ضعف خود به نقاط قوت داشت.

 خریدهای گران از استقلال تیمی پرستاره ساخت تا جاییکه همگان این تیم را یکی از مدعیان اصلی کسب جام بدانند.

 اما با آغاز مسابقات و گذشت دو هفته این تیم مدعی تنها یک امتیاز آنهم در هفته اول، در خانه و مقابل تیم ناآماده نفت تهران کسب کرده، و در هفته دوم در بازی نفس‌گیر مغلوب مدافع عنوان قهرمانی لیگ؛ استقلال خوزستان شد.

 حالا در ایستگاه سوم استقلال میزبان نفت آبادان است؛ نفت آبادانی که گرچه تیمی تازه صعودکرده و جوان به نظر می‌رسد اما تا قبل از هفته سوم هیچ گلی را دریافت نکرده و نقطه قوت آن خط دفاع و دروازه‌بان آماده این روزهایش است.

 نقطه قابل تامل خط دفاعی آسیب‌پذیر آبی‌پوشان با میانگین دریافت یک و نیم گل در هر بازی‌ست و از طرفی خط حمله نفت هم یکی از دو تیم بی‌زهر لیگ نشان داده است.

در هفته‌ای که هر دو تیم نیاز مبرم به برد دارند، ظاهرا  صنعت نفت با تساوی هم می‌تواند امیدوارتر به آینده باشد.

داستان برای آبی‌های پایتخت بسیار متفاوت است، تا جاییکه شاید فعلا و قبل از ورود به هفته سوم به برد خفیف و کم‌گل هم راضی نباشند.

گرچه این توقع از تیم تا دندان مسلح استقلال به ظاهر بی‌جا هم نیست اما نفت هم نشان داده تیمی دست و پا بسته نبوده و دو هفته اول را نسبتا سرحال بوده است.

زردپوشان گرچه شاید با تفکر بازی تدافعی پا به ورزشگاه آزادی بگذارند اما مطمئنا نیم‌نگاهی به دروازه رحمتی خواهند داشت.

در هر صورت هفته‌های نخست همیشه آبستن اتفاقات و شگفتی‌های زیادی بوده و هست و باید به انتظار نشسته و دید پایان این مسابقه چه می‌شود و این تیغ دولبه کدامیک را خواهد زد.

 

منبع : فیدوس

آنالیز تخصصی فوتبال - لیگ برتر ایران...
ما را در سایت آنالیز تخصصی فوتبال - لیگ برتر ایران دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : bkhuzanalyse2 بازدید : 487 تاريخ : يکشنبه 11 مهر 1395 ساعت: 1:19